غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)

ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ ، ﺍﺯ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺑﯿﮑﺮﺍﻥ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﺳﺒﺰ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻡ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯿﮑﻨﺪ ، ﻫﻤﺼﺤﺒﺘﯽ ﮔﺮﻡ ﺧـــــــــﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻧﻮﺭﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﻣﯿــــــﺎﻥ ﺳــــﺮﻭﺩ ﻣﻘﺪﺳﯽ ، ﺑـــﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﯼ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﭘﻬﻨﺎﯼ ﺁﺳﻤـــــﺎﻥ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺤﺮ، ﺧﻠﻮﺕ ﻭ ﺩﻋﺎ ، ﺩﻧﯿﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﮔﺮﻡ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ،ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﺍﺫﺍﻥ ﺍﻇ غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...

جادوی چشم های تو را هر غزل نداشت

اینگونه طرز دیدنت عکس العمل نداشت

 

تصویر من برای تو امشب مجسم است

یک عاشقی که دست گلی در بغل نداشت

 

اصلا برای تو قدمی برنداشت هیچ

مردی که در حدود توانش عمل نداشت

 

مردی که ساده از همه جا دل بریده بود

حتی دلیل ساده ولی مستدل نداشت

 

حالا شبیه خاطره های قدیمی است

انگار او اجل... نه! که حتی ازل نداشت

 

علی رضا رحمانی

غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...

ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺳﺎﺣﻠﺶ ﺁﻫﻨﮓ ﻣﻮﺝ ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ   ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ و ﻓﻘﻂ ﻏﺼﻪ ﺣﺎﺻﻠﺶ   ﺣﺘﯽ ﻫﻼﻝ ﻣﺎﻩ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﭼهره ای ﺍﺯ ﻣﺎﻩ ﮐﺎﻣﻠﺶ   بغض از گذشته های غم انگیز در گلو ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﯿﺰ ﮐﻬﻨﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﺶ   ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩ ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻧﺶ ﯾﮏ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻠﺶ   ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﯾﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﺧﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﻏﺎﻓﻠﺶ   ﻋﻤﺮﺵ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...

یادش بخیر!!! رود حیرتان و ساحل زیبای آن ...

 

غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...

سفر چه واژه ی سختی برای من شده است  سفر بهانه ی تلخ به هم زدن شده است   سفر همیشه برایم از آمدن خالیست  تمام زندگی من نیامدن شده است    تو رفتی و بخدا باورم نمی آید به آنچه فکر نکردیم ... مطلقا شده است   به غیر نام تو چیزی نصیب من نشده  و سهم من فقط این نام بر بدن شده است   "همیشه رفتن و رفتن از آمدن چه خبر؟" هوای زندگیم شعری از کهن شده است   سفر بدون تو مرگ است و آخرین امید... به این قطار که در حال رد شدن شده است   دوباره نقطه ی ضعف مرا نشانه بگیر سفر برای تو مشتی بر این دهن شده است   علی رضا رحمانی   کانال تلگرام    http://telegram.me/alirezarahmanis غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...

رفتی و از همه ی پنجره ها دلسردم   نفرتی دارم از این واژه ی "برمی گردم"  مثل مشتی ست که بر صورت خود حس کردم    جای زخمی که به روی بدنم هست ببین  من همین گونه که دیدی اثری از دردم  روز تا شب فقط از کوچه به پس کوچه زدن  شب که تا صبح برای غزلی سردردم  واقعا دست خودم نیست ، خدا هم شاهد...  که اگر دست خودم بود رها می کردم   بعد از این قصه ی ما نیز عوض خواهد شد  منتظر باش که با مرگ فقط برگردم  می توانی بروی ، "پشت سرت هم خوبی "   من اگر زنده بمانم به خدا نامردم   غزل های پریشان (علی رضا رحمانی)...